Walang ka-teo-teorya sa katawan

Heto ang mga natapos kong aklat ngayong taon na tungkol sa dalumat. Sa larangan ng pagbasang archetypal, The Power of Myth (8) at Myths to Live By (9) na kapwa akda ni Joseph Campbell. Ang una ay porma ng panayam at ang taga-interbyu ay si Bill Moyers. Ang ikalawa, pagbubuod ng mga nahukay ni Campbell mula sa kanyang pananaliksik na nakaayos sa mga pinakamahahalagang tema tulad ng pag-ibig, digma at kapayapaan, at kamatayan.

Hindi nalalayo rito ang Iron John: A Book About Men (10) ni Robert Bly. Matagal ko nang narinig ang tungkol sa librong ito. Si Bb Susan Lara ng Ateneo Workshop ang nagrekumenda nito, dalawang taon at isang buwan na ang nakalipas. Natsambahan ko sa isang sale bin sa Alabang. Malinis ang pagkalapat ng makrong daloy ni Campbell sa mga partikular na isyu ng pagiging lalake.

O siyempre kailangan ngayon balansehin hindi ba? Kaya kasama rin sa listahan ang The History of Sexuality: An Introduction (11) ni Michel Foucault. Ingles siyempre. Hindi Pranses. Hindi Hapon.

Mas malapit pa rin ako sa diskarteng Aleman kaysa Pranses o Ingles (kapwa Brit at Am). Kaya bagamat makiwal at marami akong hindi pa lubusang mawari, tinapos ko ang Philosophical Hermeneutics (12) ni Hans Georg Gadamer na binili ko sa Aeon kasama ni Tamadita at Chucks. Agad ko ring kinoberan sa kuwarto ni Jessel. Tulad nga ng sabi sa kanta:

Those were the days, my friend,
we thought they'd never end,
we'd sing and dance
forever and a day.

Nga lang, palitan ang "sing and dance" ng "buy and cover books" para swak.

Masarap basahin si Gadamer kapag sarili niyang teorya ang kanyang inilalatag. Ngunit makiwal kapag pilosopiya ng iba ang kanyang ibinabahagi (hal: Husserl, Heidegger, at Ranke). Ramdam ko tuloy ang mediation niya sa kanyang sariling dalumat para madali itong "makausap". Sang-ayon ang porma sa nilalaman sapagkat ang pagmumulan ng kanyang batayang linggwistik para sa kanyang dalumat ay ang penomenon ng "conversation". Palagay ko, lamang siya kay Habermas sa puntong ito.

Ngunit hindi ko pa nababasa nang husto ang isa pang iyon kaya hindi muna ako magkukumento. Palagay ko, malaki ang mababawas na sama ng loob sa eksenang pampanitikan sa Pilipinas (mundo na rin!) kung hindi magkukumento o magkikritisa sa awtor/akda na hindi naman nabasa.

Paborito ko sa lahat (bagamat hindi Aleman) si Marshall MacLuhan sa kanyang librong The Medium is the Massage: An Inventory of Effects (13). Kasama niya rito ang ilustrador na si Quentin Fiore.

Paborito ko ito kasi may pictures.

Hindi ko alam kung matatapos ko ang isang proyekto ni Fiore, kasama naman si R. Buckminster Fuller. Sa susunod na post, mga nakalista naman sa tula, maiikling kuwento, graphic novel, at nobela. Natapos ko na nga pala Jes ang novella ni U. At kinokontak ka raw niya para sa umaga ng Sabado para sa oryentasyon ng mga bata.

Hay. Isa na namang semestre.