The only hell is solitude*

Kagagaling ko lang ng screening ng El Crimen del Padre Amaro starring my Papa Gael Garcia Bernal. (hehehe) Mahigit kaming isang oras nakipila at nakitayo sa labas para sa opening film ng Pelikula at Lipunan habang ang mga chosen few (uy, nakita ko ulit si Mang Pete!) ay naroon sa maliit na cordoned off area at nakikipag-cocktails. Inabot na kasi ng gabi ang meeting namin so di ko na rin nasipot yung Dolphy tribute. Sayang may libreng food pa naman dun. Last year, ang opening film ay Amores Perros, na si Gael Garcia Bernal din ang kasama. Anyhow, mahabang ang pelikula, disturbing at depressing. Pero may punto din naman. Nominated ang pelikula bilang Best Foreign Film sa Oscars at tumatalakay sa mga frailties ng kaparian. I don't think the Academy will let it win, considering na maraming puna sa simbahan ngayon. Kontrobersyal eh.

Gayong hindi umattend ng Philippine premiere si Gael, nagkaroon naman ng celebrity sightings. Nung nasa pila kami, sabi ng kaibigan kong si Gio may mga pa-konyo daw sa likod namin. Guess kung sino? Yung direktor ng Gamitan, pare. Asteeg. Na-boo ng mga jologs na hecklers si Boots Anson Roa sa introduction kasi may mga mag-i-speech daw. Eh alas diyes na kaya at sangkaterba ang magsasalita. Nakabangga ko rin yung direktor namin sa Kasangga. Sabi ni Direk Boy siya daw ang nag-edit nung tribute kay Dolphy pero wala siyang tiket o invite para dun sa opening film. Labo. Nakita namin yung likod ni Mang Dolphy, saka si Julio Jose.

Mga di pa celebrity, pero soon to be legends sightings naman. Nakita ko rin si Astrid, na galing sa Luneta. Siya na ang bahalang magkuwento kung ano ang ipinunta niya doon. Nakasalubong ko rin sa Shang si blockmate Maricel Catenza. Sabi niya nakikita niya akong pakalat-kalat noon pa sa Shang pero di daw siya lumalapit. Di naman ako naka-dog collar nun. Bakit kaya?

*Dialogue mula sa pelikula. So bawal muna ang mapag-isa. Kaya kung miserable kayo, tara, kita-kits tayo.