I miss Bangkok, I miss Manila...


well, obviously, maikli ang isang linggong stay ko para mapansin ang corruption nila. kung tutuusin, given na yun, yung presence ng corruption. bahagi na yun ng human nature e, ng greed.

although parang "consuelo de bobo" na lang yung hindi mag-interfere ang corruption nila sa trabaho at public service, mas mabuti na rin ito siguro (tongue-in-cheek). di parang dito sa pinas na harap-harapan na ngang ginagahasa ang kaban ng bayan, napaka-crappy pa ng patakbo. nung pagbalik ko kasi, ang headline ng inquirer- "21B Pesos lost to corruption"- o parang ganun, pero wow naman, parang napakagandang greeting ano? sa isang twisted at mala-black comedy na paraan, ito ang "welcome home" greeting ng aking motherland. rude awakening? hmmm, siguro...

naalala ko kasi, may sinulat na parang ganyan si de quiros nung panahon ng impeachment ni erap. tipong, ang difference daw kasi ng corruption ni erap, garapal na siya, wala nang hiya. yung mga dati, kahit na makapal na ang mukha, itinatago pa ang pagnanakaw, o ina-attempt pa na itago ang pagnanakaw. si erap hinde. kaya nga naging term yung "mafia govt." sa administration niya. itong ginawa ni erap, puwede mong makita sa dalawang angle- "at least transparent siya"-( haha! napaka-pro erap mo na siguro para sabihin yun) at "ang kapal ng mukha ng impaktong baboy!"- na natural na reaksyon.

anyway, di na ako magde-dwell kay erap. atakihin sana sa puso (o at least, yung "physical" na puso) ang impaktong yun. ang punto ko lang, given na mahirap alisin ang corruption, the least our bastard politicians can do is to give us a less than crappy life.

di ba nga? pag contented ka, walang dahilan para magreklamo. hindi sa pro-corruption ako, o sinasabi kong wag na tayong umaksyon laban sa corruption. ang punto ko lang ay sana maging manipis lang naman ng kaunti yung mukha ng mga politicians natin at mahiya nang kaunti.